Jan Mankes


Jan Mankes

Jan Mankes (15 augustus 1889 Meppel - 23 april 1920 Eerbeek) was De Nederlandse kunstschilder, graficus en tekenaar met een klein en zeer persoonlijk oeuvre nagelaten.
Hij schilderde voornamelijk kleine, realistische, maar sfeervolle schilderijen. Hij was getrouwd met Anna Zernike, de eerste vrouwelijke dominee van Nederland.
Nadat bij Jan Mankes tuberculose was geconstateerd, verhuisde het echtpaar naar Eerbeek in Gelderland.

Toen vader Mankes in 1909 werd gepensioneerd, verhuisde Jan met zijn ouders naar De Knijpe bij Heerenveen. Hier ontstonden de belangrijke kunstwerken 'Dood watersnipje' (1910), 'Steenuiltje op tak' (1911) en 'Zelfportret met uil' (1911). De natuur en vooral vogels, werd een geliefd onderwerp.
Mankes zocht zijn onderwerpen altijd dicht bij huis.

Zijn mecenas, de kunstverzamelaar en sigarenfabrikant Aloysius Pauwels, heeft hem bijzondere vogels gestuurd, zodat Mankes deze dieren kon schilderen.
De realistische schilderijen van Jan Mankes zijn van klein formaat.
Vanaf 1912, toen hij een etspers kocht, maakte hij prenten onder invloed van de Japanse kunstenaar Hokusai.
Daarnaast maakte Mankes houtsneden. 
Hij heeft ongeveer 150 schilderijen, 100 tekeningen en 50 prenten nagelaten.